Audyt Energetyczny Przedsiębiorstwa

Zgodnie z ustawą o efektywności energetycznej z dnia 20 maja 2016 roku, na wszystkie duże przedsiębiorstwa spełniające wymogi ustawy nałożono obowiązek realizacji audytu energetycznego raz na 4 lata[1]. Audyt energetyczny przedsiębiorstwa jest procedurą mającą na celu przeprowadzenie szczegółowych i potwierdzonych obliczeń dotyczących proponowanych przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej oraz dostarczenie informacji o potencjalnych oszczędnościach energii. Zawiera się w nim szczegółowy przegląd zużycia energii w przedsiębiorstwie, odpowiadających łącznie za co najmniej 90% całkowitego zużycia energii przez przedsiębiorstwo.

Zgodnie z wymogami dyrektywny EED 2012/27/UE oraz ustawy o efektywności energetycznej Audyt Energetyczny Przedsiębiorstwa zawiera:

opis i ocenę stanu obecnego urządzeń/obiektów zużywających energię w obszarze: źródeł energii elektrycznej, ciepła i chłodu, sieci ciepłowniczych i chłodniczych, sieci elektrycznej, procesów technologicznych oraz transportu,

opracowanie bilansu energetycznego zakładu na podstawie uzyskanych danych oraz pomiarów uzupełniających i wyznaczenie współczynników energochłonności,

wykaz przedsięwzięć poprawiających efektywność energetyczną wraz z analizą ich opłacalności,

opracowanie polityki poprawy efektywności energetycznej w zakładzie na najbliższe 4 lata.

Obowiązkiem przeprowadzanie audytu energetyczne przedsiębiorstwa objęte są wszystkie duże przedsiębiorstwa. Zgodnie z ustawą z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, za duże przedsiębiorstwo uznaje się przedsiębiorstwo, które w ostatnich latach obrotowych:

zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz

osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro

– i który nie jest mikroprzedsiębiorcą ani małym przedsiębiorcą.


[1] nie stosuje się do przedsiębiorcy posiadającego:

1) system zarządzania energią określony w Polskiej Normie dotyczącej systemów zarządzania energią, wymagań i zaleceń użytkowania lub

2) system zarządzania środowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylającego rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE